ابوطلب

لغت نامه دهخدا

ابوطلب. [ اَ طَ ل َ ] ( اِخ ) شاعری ترانه ساز و ظاهراً معاصر رودکی و شهید:
از دلاویزی و تری چون غزلهای شهید
وز غم انجامی و خوشی چون ترانه بوطلب.
فرخی.

پیشنهاد کاربران

بپرس