ابوطفیل

لغت نامه دهخدا

ابوطفیل. [ اَ طُ ف َ ] ( اِخ ) عامربن واثلة الکنانی المکی و بعضی نام او را عمروبن واثلة گفته اند و نسب او این است عامربن واثلةبن عبداﷲبن عمروبن جحش بن حری. به سال احد بزاد و هشت سال از حیات رسول صلوات اﷲعلیه را دریافت و بزمان خلافت علی علیه السلام بکوفه شد و مصاحبت آن حضرت گزید و در همه مشاهد در رکاب او بود و آنگاه که علی علیه السلام درجه شهادت یافت بمکّه رفت و اقامت گزید تا در سال مائه هم بدآنجا درگذشت و بعضی گفته اند وی بکوفه سکونت گرفت وهم بدانجا وفات کرد و صاحب استیعاب گوید قول اول اصح است و او پس از همه کسانیکه برؤیت رسول ( ص ) فائز شده بودند بمرد. ابن ابی حیثمه او را در شمار شعرای صحابه آورده است و گوید او مردی فاضل و عاقل و حاضرجواب و فصیح و از شیعیان علی بود و آن حضرت او را بر دیگران فضیلت مینهاد. گویند معاویه او را گفت تو در یوم الداردر حصار خانه عثمان شرکت داشتی. گفت نه درآنجا حضور داشتم گفت پس چه ترا از یاری اوباز داشت گفت ترا از نصرت او چه مانع آمد که تا گاه مرگ او از یاری وی تن زدی با آنکه با مردم شام بودی و همه تابع اراده تو بودند گفت نبینی که اکنون خون او می طلبم گفت آری ولکن این خون خواهی تو چنان است که اخو جُعفی گوید:
لاالفینک بعد الموت تندبنی
و فی حیوتی مازودتنی زادا.
و پس از شهادت امیرالمؤمنین علی علیه السلام معاویه استمالت او میکرد تا به پیروان و اتباع او پیوندد. لکن او از محبت خاندان رسالت دست نداشت. چنانکه بعد از وفات امیرالمؤمنین علی علیه السلام روزی معاویه بطنز از او پرسید حزن تو بر مرگ صاحب خود ابی الحسن چون است گفت چون سوک مادر موسی بر موسی و نزد خدای تعالی ازتقصیر خویش شرمنده ام. و آنگاه که مختاربن ابی عبیده بر بنی امیه بخونخواهی شهدای آل رسول خروج کرد ابوالطفیل بوی پیوست و چون مختار بقتل رسید خود را از بامی بلند بزیر افکند و بدرود زندگی گفت. و یافعی بیت ذیل را از او آورده است :
و ماشاب رأسی عن سنین تتابعت
علی َّ و لکن شیبتنی الوقایع.
و بعضی گفته اند وفات او پس از زمان مختار بوده است و پسری بنام طفیل داشته که در جوانی درگذشته است و او را در مرگ پسر مرثیتی است که مطلع آن این است :
خلی طفیل علی الهم و انشعبا
و هد ذلک رکنی هدة عجباً.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اَبوطُفِیْل، عامر بن واثلة بن عبدالله بن عمیر (یا عمرو) بن جابر ابن حمیس (جخش) بن جُدَی (جُرَی) بن سعد بن لیث کنانی (۳ـ پس از ۱۰۰ق/ ۶۲۴ ـ ۷۱۸ م)، صحابی پیامبر ، شاعر و از یاران برجسته امامان شیعه ، او در سال جنگ احد زاده شد و ۸ سال آخر زندگانی پیامبر (ص) را درک کرد.
ابوطفیل در زمان حذیقة بن یمان به کوفه و سپس به مداین رفت.وی مدت ها در مصاحبت علی بن ابی طالب (ع) می زیست و از یاران بسیار صالح و وفادار او و از کسانی بود که از آن حضرت کسب علم می کردند.در تمام جنگ های امیرالمؤمنین علی (ع) شرکت داشت. بعد از شهادت علی (ع) به مکه بازگشت و تا آخر عمر همان جا مقیم شد.
نقل حدیث از اهل بیت علیهم السلام
ابوطفیل احادیث معدودی از رسول اکرم (ص) و احادیث فراوانی از اصحاب بزرگ پیامبر مانند خدیجه ، معاذ بن جبل و ابن مسعود و نیز امام علی و امام حسن مجتبی و امام سجاد (ع) روایت کرده است.همچنین به موجب خبری که در اصول کافی آمده، از حضرت باقر (ع) و نیز به استناد خبری که در علل الشرایع قید شده، از حضرت صادق (ع) حدیث نقل کرده است که بدیهی است روایات او از امام جعفر صادق (ع) پیش از امامت او و در دوران امامت امام باقر (ع) بوده است.
زندانی شدن در شعب بنی هاشم
در ۶۵ق/۶۸۵ م ابن زبیر از محمد بن حنفیه بیعت خواست، چون او از بیعت خودداری کرد، ابن زبیر او را به همراه عده ای از یارانش، از آن جمله ابوطفیل، در شعب بنی هاشم به زندان انداخت.ابوطفیل تا قیامت مختار بن ابی عبید ثقفی در زندان بود.
رویدادهای تاریخی
...
wikifeqh: ابوطفیل

پیشنهاد کاربران

بپرس