[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از دائرة المعارف قرآن کریم است
در نام او اختلاف است. طبری برای او نام های صرمة بن مالک، قیس بن صرمه، صرمة بن انس، ابوقیس بن صرمه را آورده است. در اسم و کنیه او نقل های دیگری نیز وجود دارد.
او از بنی نجار بود و 120 سال عمر کرد. در جاهلیت، رهبانیت اختیار و لباس پشمینه به تن و از بت پرستی دوری می کرد. خود را از جنابت شستشو می داد و از زن حائض دوری می جست.
بر زبانش حق جاری بود و خدا را به بزرگی یاد می کرد. دین مسیحیت را برگزید اما از آن صرفنظر کرد. جُنُب و حائض حق ورود به مکان ویژه عبادتش را نداشتند او می گفت: من خدای ابراهیم را می پرستم. ابوصرمه در قبیله اش مورد احترام بود؛ قبیله قریش را دوست می داشت و چندین سال در میان آنان زندگی کرد زیرا همسرش، ارنب دختر اسد بن عبدالعزی از قریش بود.
گویند: هنگام هجرت پیامبر صلی الله علیه و آله به یثرب، ابوصرمه اسلام را در کهنسالی به نیکی پذیرفت و از سابقان در اسلام پس از هجرت شد و جنگ بدر و دیگر غزوات را درک کرد.
به نقلی در فتح مصر نیز حضور داشت. به ابوصرمه اشعار زیبایی نسبت داده شده که در اشعار دوران جاهلیت او دعوت به خدا، نیکوکاری، تقوا، اخلاق نیک و صلح و آشتی به چشم می خورد.
او پس از اسلام در ستایش خدا، پیامبر اسلام و توفیق تشرف به دین اسلام، فضایل قریش و آزمون های آن ها از سوی خداوند، اشعاری سروده است. نقل شده است که عبدالله بن عباس برای آموختن اشعار ابوصرمه مدتی نزد وی می آمد. او راوی احادیثی از پیامبر صلی الله علیه و آله بدون واسطه یا از طریقِ ابوایوب انصاری و دیگران است.
بخشی از آیه 187 سوره بقره/2 درباره ابوصرمه نازل شده است. روزه دار در آغاز اسلام، فقط مجاز به خوردن و آشامیدن از غروب تا پیش از خواب یا قبل از وقت نماز عشا بود.
در نام او اختلاف است. طبری برای او نام های صرمة بن مالک، قیس بن صرمه، صرمة بن انس، ابوقیس بن صرمه را آورده است. در اسم و کنیه او نقل های دیگری نیز وجود دارد.
او از بنی نجار بود و 120 سال عمر کرد. در جاهلیت، رهبانیت اختیار و لباس پشمینه به تن و از بت پرستی دوری می کرد. خود را از جنابت شستشو می داد و از زن حائض دوری می جست.
بر زبانش حق جاری بود و خدا را به بزرگی یاد می کرد. دین مسیحیت را برگزید اما از آن صرفنظر کرد. جُنُب و حائض حق ورود به مکان ویژه عبادتش را نداشتند او می گفت: من خدای ابراهیم را می پرستم. ابوصرمه در قبیله اش مورد احترام بود؛ قبیله قریش را دوست می داشت و چندین سال در میان آنان زندگی کرد زیرا همسرش، ارنب دختر اسد بن عبدالعزی از قریش بود.
گویند: هنگام هجرت پیامبر صلی الله علیه و آله به یثرب، ابوصرمه اسلام را در کهنسالی به نیکی پذیرفت و از سابقان در اسلام پس از هجرت شد و جنگ بدر و دیگر غزوات را درک کرد.
به نقلی در فتح مصر نیز حضور داشت. به ابوصرمه اشعار زیبایی نسبت داده شده که در اشعار دوران جاهلیت او دعوت به خدا، نیکوکاری، تقوا، اخلاق نیک و صلح و آشتی به چشم می خورد.
او پس از اسلام در ستایش خدا، پیامبر اسلام و توفیق تشرف به دین اسلام، فضایل قریش و آزمون های آن ها از سوی خداوند، اشعاری سروده است. نقل شده است که عبدالله بن عباس برای آموختن اشعار ابوصرمه مدتی نزد وی می آمد. او راوی احادیثی از پیامبر صلی الله علیه و آله بدون واسطه یا از طریقِ ابوایوب انصاری و دیگران است.
بخشی از آیه 187 سوره بقره/2 درباره ابوصرمه نازل شده است. روزه دار در آغاز اسلام، فقط مجاز به خوردن و آشامیدن از غروب تا پیش از خواب یا قبل از وقت نماز عشا بود.
wikiahlb: ابوصرمه_خزرجى