ابوصبح

لغت نامه دهخدا

ابوصبح. [ اَ ص ُ ]( ع ص مرکب ، اِ مرکب ) مردم مجهول النسب. کوی یافت ، که شب در کوی افکنند تا صباح اهل خیر از راه برگیرند.

پیشنهاد کاربران

بپرس