ابوشفاء

لغت نامه دهخدا

ابوشفاء. [ اَ ش ِ ] ( ع اِ مرکب ) شکَر. ( السامی فی الاسامی ). سُکَّر. ( مهذّب الأسماء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس