ابوشجره

لغت نامه دهخدا

ابوشجره. [ اَ ش َ ج َ رَ ] ( اِخ ) صحابی است.

ابوشجره. [ اَ ش َ ج َ رَ ] ( اِخ ) عیسی بن صدقه. محدّث است.

ابوشجره. [ اَ ش َ ج َ رَ ] ( اِخ ) کثیربن مرّة الحضرمی. محدّث است.

پیشنهاد کاربران

بپرس