ابوشبل
لغت نامه دهخدا
ابوشبل. [ اَ ش ِ ] ( اِخ ) صحابی است.
ابوشبل. [ اَ ش ِ ] ( اِخ ) عقیلی. موسوم به خلیج. یکی از فصحای اعراب. او بخدمت رشید خلیفه رسیده و از پیوستگان برامکه است. و از او است کتاب النوادر. ( ابن الندیم ). و در موضع دیگر ابن الندیم گوید ابوشبل عقیلی مملوک ، شاعری قلیل الشعر است و در نسخه چاپ مصر بجای ابوشبل عقیلی موسوم به خلیج ابوشبلی عقیلی آمده است.
ابوشبل. [ اَ ش ِ ] ( اِخ ) علقمةبن قیس بن عبداﷲبن مالک النخعی. رجوع به علقمه... شود.
ابوشبل. [ اَ ش ِ ] ( اِخ ) مهنأبن عبدالحمید. محدّث است.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید