ابوشامه مقدسی

پس از بازگشت به دمشق، گویا تا پایان زندگی، دیگر به سفر نپرداخت و روزگار خود مرا به مطالعه، تدریس، نقل حدیث، تألیف و پاسخ گویی به مسایل شرعی گذرانید.
از جمله مشاغل او، استادی دارالحدیث اشرفیه، ریاست قاریان تربت اشرفیه و در اواخر عمر، مدیریت دارالحدیث اشرفیه بود.
او عادت به بدگویی از دیگران و اهانت به علما و بزرگان داشته و از سوی دیگر جسارت در بیان حق و مبارزه با بدعتها و درگیریهای مذهبی حنبلیها شافعیان او را گرفتار کرد. دو تن از شاگردانش یا به روایتی از مخالفان او، به بهانه ای وارد خانه اش شدند و او را زخمی کردند که در پی این آسیب یا بر اثر سوءقصدی دیگر درگذشت و در دارالفرادیس دمشق به خاک سپرده شد.
از معروفترین کتاب های وی کتاب «الروضتین فی أخبار الدولتین الصلاحیة والنوریة» است.