ابوسهیل

لغت نامه دهخدا

ابوسهیل. [ اَ س ُ هََ ]( ع اِ مرکب ) یوز. ابوالحکم. ( مهذب الأسماء ). فهد.

ابوسهیل. [ اَ س ُ هََ ] ( اِخ ) ابن مالک. و نام او نافع است. رجوع به ابوسهیل نافعبن مالک شود.

ابوسهیل. [ اَ س ُ هََ ] ( اِخ ) ابن مسلم. او مرفوعاً از انس روایت کند.

ابوسهیل. [ اَ س ُ هََ ] ( اِخ ) دیوانی. رجوع به تاریخ بیهقی چ ادیب ص 364 شود.

ابوسهیل. [ اَ س ُ هََ ] ( اِخ ) شُفی بن ماتع اصبحی. محدّث است.

ابوسهیل. [ اَ س ُ هََ ] ( اِخ ) نافعبن مالک اصبحی. وی عم مالک بن انس است.

ابوسهیل. [ اَ س ُ هََ ] ( اِخ ) نافعبن مالک بن عامر. تابعی است و به روزگار امارت ابی العباس درگذشت.

پیشنهاد کاربران

بپرس