ابوسلمی

لغت نامه دهخدا

ابوسلمی. [ اَ س َ ما ] ( ع اِ مرکب ) حربا.آفتاب پرست. ( منتهی الارب ). ابوقلمون. خور. وَزَغَه. خامالاون. اسدالأرض. حربایه. پژمره. ابوحذر. مارپلاس.

ابوسلمی. [ اَ س ُ ما ] ( اِخ ) کنیت پدر زهیر شاعر است.

ابوسلمی. [ اَ ؟ ما ] ( اِخ ) صحابی است و او یک حدیث از رسول صلوات اﷲ علیه روایت کند.

ابوسلمی. [ اَ س ُ ما ] ( اِخ ) راعی و مولی رسول صلوات اﷲعلیه. صحابی است و بعضی گفته اند نام او حریث است.

ابوسلمی. [ اَ س ُ ما ] ( اِخ ) قتبانی. محدّث است.

پیشنهاد کاربران

بپرس