ابوسلامه

لغت نامه دهخدا

ابوسلامه. [ اَ س َ م َ ] ( ع اِ مرکب ) گاو دریائی. اَطوم. بقرةالماء. زالخه. مَلِصَه.

ابوسلامه. [ اَ س َ م َ ] ( اِخ ) تابعی است و از عمربن الخطاب روایت کند.

ابوسلامه. [ اَ س َ م َ ] ( اِخ ) ثقفی. صحابی است و نام او عروه است.

ابوسلامه. [ اَ س َ م َ ] ( اِخ ) حبیبی. صاحب استیعاب گوید: او ابوسلامه سلامی است. رجوع به ابوسلامه سلامی شود.

ابوسلامه. [ اَ س َ م َ ] ( اِخ ) خداش. رجوع به ابوسلامه سلامی شود.

ابوسلامه. [ اَ س َ م َ ] ( اِخ ) زیادبن یونس الحضرمی. محدّث است.

ابوسلامه. [ اَ س َ م َ ] ( اِخ ) سلامی. نام او خداش. صحابی است و صاحب استیعاب گوید ابوسلامه حبیبی همین ابوسلامه است. و بعضی کنیت خداش را ابوالنضر گفته اند. و او را حدیثی است از رسول صلوات اﷲ علیه که مردی را درباره پدر یکبار نصیحت فرمود و در حق مادر سه بار.

ابوسلامه. [ اَ س َ م َ ] ( اِخ ) سلمی. صحابی است.

فرهنگ فارسی

ثقفی صحابیست و نام او عروه است

پیشنهاد کاربران

بپرس