ابوسعید محمد

ابوسعید، محمد ( ـ۸۹۹ق)
پهلوان و شاعر صوفی مسلک ایرانی، از نوادگان ابوسعید ابی الخیر و پهلوان مملکت در عصر سلطنت سلطان حسین بایقرا. به گفتۀ امیرعلی شیر نوایی، پهلوان ابوسعید وقتی ترک کشتی کرد پیشوای اهل فقر شد. نقل است که سلطان حسین ۱۰۰۰ اشرفی جایزه به بیتی از شعر پهلوان عطا کرده است. ابوسعید گذشته از مقام پهلوانی، مرشدی وارسته، شاعری محبوب و عالمی اهل صفا بوده است. به نوشتۀ نوایی پهلوان ابوسعید کسی است که وقتی برای اولین بار خواستند مواجب جهان پهلوانی به او دهند از گرفتنش امتناع کرد و گفت: «کسی که از راهی غیر از دسترنج خود معاش کند پهلوان و جوانمرد نیست». پهلوان محمد مالانی جانشین ابوسعید، کشتی با ابوسعید را گستاخی می دانست و هرگز بدان تن نداد. ظاهراً کتابی در آداب و فنون کشتی گیری ترتیب داد که در دست نیست. تذکره نویسان از رایج و شایع بودن اشعار او در افواه عمومی خبر داده اند.