[ویکی فقه] اَصْمَعی ، ابوسعید عبدالملک بن قُریب (ح ۱۲۵-۲۱۶ق /۷۴۳- ۸۳۱م )، راوی ، ادیب و لغت شناس نام آور اوایل عصر عباسی بود.
اصمعی (منسوب به نیای بزرگش اصمع ) به سبب نسبتی که با باهلیان (فرزندان مالک بن اعصر) داشت ، به باهلی نیز شهرت یافت .
محمد بخاری، التاریخ الکبیر، ج۳، ص۴۲۸، حیدرآباد دکن ، ۱۳۹۰ق /۱۹۷۰م .
تاریخ ولادت اصمعی را به اختلاف میان سال های ۱۲۲ تا ۱۲۵ق نوشته اند،
عبدالله بن قتیبه ، المعارف ، ج۱، ص۵۴۴، به کوشش ثروت عکاشه ، قاهره ، ۱۳۸۸ق / ۱۹۶۹م .
بصره در آن روزگار از پر رونق ترین مراکز علم و ادب به شمار می رفت و مشهورترین دانشمندان عصر در آن جا گرد آمده بودند.
شارل پلا، الجاحظ، ج۱، ص۱۷۱_۱۹۰، ترجمه ابراهیم کیلانی ، بیروت ، ۱۴۰۶ق /۱۹۸۵م .
...
اصمعی (منسوب به نیای بزرگش اصمع ) به سبب نسبتی که با باهلیان (فرزندان مالک بن اعصر) داشت ، به باهلی نیز شهرت یافت .
محمد بخاری، التاریخ الکبیر، ج۳، ص۴۲۸، حیدرآباد دکن ، ۱۳۹۰ق /۱۹۷۰م .
تاریخ ولادت اصمعی را به اختلاف میان سال های ۱۲۲ تا ۱۲۵ق نوشته اند،
عبدالله بن قتیبه ، المعارف ، ج۱، ص۵۴۴، به کوشش ثروت عکاشه ، قاهره ، ۱۳۸۸ق / ۱۹۶۹م .
بصره در آن روزگار از پر رونق ترین مراکز علم و ادب به شمار می رفت و مشهورترین دانشمندان عصر در آن جا گرد آمده بودند.
شارل پلا، الجاحظ، ج۱، ص۱۷۱_۱۹۰، ترجمه ابراهیم کیلانی ، بیروت ، ۱۴۰۶ق /۱۹۸۵م .
...
wikifeqh: ابوسعید_عبدالملک _بن _قریب _اصمعی