ابوسعید خراز

[ویکی فقه] ابوسعید خرّاز، شهرت احمدبن عیسی بغدادی، عارف قرن سوم است.
غیر از لقب خرّاز او را با القاب لسان التصوف و قمرالصوفیة نیز خوانده اند.
تولد
درباره تاریخ تولد و خانواده اواطلاع چندانی در دست نیست. همچنین اطلاعات پراکنده ای نیز درباره سفرهای او در دست است. او به احتمال قوی در ایام محنت صوفیان ، که به دست غلام خلیل پدید آمده بود، از بغداد به مصر مهاجرت کرد و مدتی را نیز در مکه مجاور بود.
اساتید و هم عصران
خرّاز با صوفیان بسیاری معاصر یا معاشر بود، از جمله ذوالنون مصری، ابوعبدالله نَباجی، ابوعبید بُسری، بِشربن حارث، عَمروبن عثمان مکی و با برخی از آن ها نیز مکاتبه می کرد. گفته اند که خرّاز شاگرد محمدبن منصور طوسی بوده و از او و ابراهیم بن بشّار خراسانی روایت کرده است. برخی چون علی بن محمد واعظ مصری، ابومحمد جریری و علی بن حفص رازی نیز از خرّاز روایت کرده اند.
جایگاه
...