ابورعله

لغت نامه دهخدا

ابورعله. [ اَ رَ / رِ / رُ ل َ ] ( ع اِ مرکب ) گرگ. ( منتهی الارب ). ذئب. سرحان. سیّد.

پیشنهاد کاربران

بپرس