ابوذکوان. [ اَ ذَک ْ ] ( اِخ ) قاسم بن اسماعیل الوراق. او راست : کتاب معانی الشعر، و این کتاب را ابن درستویه از او روایت کرده. و او علامه اخباریست و درک خدمت جماعتی از علماء کرده و توزی شوهرمادر اوست. ابوذکوان در ایام زنج به سیراف افتاد. ( از ابن الندیم ).