ابوذهل

لغت نامه دهخدا

ابوذهل. [ اَ ذُ ] ( اِخ ) احمدبن ابی ذهل. یکی از روات قرائت کسائی است و با کسائی در بعض حروف مخالف است. ( ابن الندیم ). و صاحب الفهرست در موضع دیگر ابوذهل مطلق بی ذکر نام و نسب آورده و گوید او از ابوعمرو زبّان بن العلاء و قرائت او روایت دارد و کتاب قرائت ابوعمروبن العلاء از ابوذهل است و عصمةبن ابی عصمه از ابوذهل روایت کرده است -انتهی. و شاید ابوذهل دوم همان ابوذهل احمد باشد.

پیشنهاد کاربران

بپرس