ابود
لغت نامه دهخدا
ابود.[ اُ ] ( ع مص ) برمیدن. رمیدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ) ( دهار ). وحشی شدن. ( زوزنی ). وحشت گرفتن ، چنانکه بهیمه. || مقیم شدن بجای. ( دهار ) ( تاج المصادر بیهقی ). بجائی مقیم شدن. ( زوزنی ). ایستادن. استادن. اقامت کردن. || گفتن شعری مشکل که معنی آن دانسته نمیشود. || جاودانه شدن.
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید