ابوحلوه

لغت نامه دهخدا

ابوحلوه. [ اَ ح ُ وَ ] ( اِخ ) مولی عباس بن عبدالمطلب. صحابی است و کنیت جاهلی اوابومره بود و رسول صلوات اﷲعلیه آن کنیت بگردانید.

پیشنهاد کاربران

بپرس