اَبوحَفْصِ حداد، عمر ( ـ۲۷۰/۲۶۵ق)
از مشایخ صوفیه. در نیشابور به دنیا آمد. دربارۀ وجه تسمیۀ او به حدّاد گفته اند که شغل آهنگری داشته است و روزی به سبب تحول روحی شدیدی با دست از کوره آهنی گداخته بیرون آورد و آهن در دستش سرد شد، از آن پس از این شغل دست کشید. ابوعثمان حیری، محفوظ بن محمود، ابومحمد مرتعش و یوسف بن محمد زجاجی از مریدان او بودند. خواهرزادۀ بشر حافی و از شاگردان عبدالله بن مهدوی ابیوردی (باوردی) و چندی با علی نصرآبادی همنشین بود. به سبب زهد و تقوای فراوانش از او به عنوان زاهد یاد می کردند. از شهرت بیزار بود. بر لزوم رعایت آداب پافشاری می کرد تا آن جا که تصوّف را مجموعه ای از آداب می دانست. او را در شمار نخستین صوفیان ملامتیّه آورده اند.
از مشایخ صوفیه. در نیشابور به دنیا آمد. دربارۀ وجه تسمیۀ او به حدّاد گفته اند که شغل آهنگری داشته است و روزی به سبب تحول روحی شدیدی با دست از کوره آهنی گداخته بیرون آورد و آهن در دستش سرد شد، از آن پس از این شغل دست کشید. ابوعثمان حیری، محفوظ بن محمود، ابومحمد مرتعش و یوسف بن محمد زجاجی از مریدان او بودند. خواهرزادۀ بشر حافی و از شاگردان عبدالله بن مهدوی ابیوردی (باوردی) و چندی با علی نصرآبادی همنشین بود. به سبب زهد و تقوای فراوانش از او به عنوان زاهد یاد می کردند. از شهرت بیزار بود. بر لزوم رعایت آداب پافشاری می کرد تا آن جا که تصوّف را مجموعه ای از آداب می دانست. او را در شمار نخستین صوفیان ملامتیّه آورده اند.
wikijoo: ابوحفص_حداد،_عمر_(_ـ۲۷۰/۲۶۵ق)