ابوثقیف

لغت نامه دهخدا

ابوثقیف. [ اَ ث ِق ْ قی ] ( ع اِ مرکب ) سِرکه. سک. سِرکا. سِتَه. خَل . ( المزهر ). ادام البیت.

ابوثقیف. [ اَ ث ِق ْ قی ] ( اِخ ) رجوع به ابورغال شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس