ابوتُراب نَخْشَبی، عسکر بن حصین ( ـ۲۴۵ق)
از رجال صوفیه و از مشایخ. در طریقت، به حاتم بصری و حاتم اصم ارادت می ورزید. او را از بزرگ ترین مشایخ خراسان خوانده اند. از دیرباز به توکّل و زهد و فتوّت نامبردار بود و او را در میان مشایخ به کثرت دانش در علوم رسمی و نیز اطّلاع از دقایق تصوّف ستوده اند. در کتاب ها از متفرّق شدن ۱۲۰ یارِ صوفیِ او، و برجای ماندن تنها دو نفر از آن میان، یاد شده است. عبدالله بن جلّاء، که خود درشمار بزرگان مشایخ دمشق بود، ابوتراب را در میان تمام شیوخی که دیده بود برتر می دانست. ۲۵بار حج گزارد و در یکی از این سفرها با یحیی بن معاذ رازی ملاقات داشت.
از رجال صوفیه و از مشایخ. در طریقت، به حاتم بصری و حاتم اصم ارادت می ورزید. او را از بزرگ ترین مشایخ خراسان خوانده اند. از دیرباز به توکّل و زهد و فتوّت نامبردار بود و او را در میان مشایخ به کثرت دانش در علوم رسمی و نیز اطّلاع از دقایق تصوّف ستوده اند. در کتاب ها از متفرّق شدن ۱۲۰ یارِ صوفیِ او، و برجای ماندن تنها دو نفر از آن میان، یاد شده است. عبدالله بن جلّاء، که خود درشمار بزرگان مشایخ دمشق بود، ابوتراب را در میان تمام شیوخی که دیده بود برتر می دانست. ۲۵بار حج گزارد و در یکی از این سفرها با یحیی بن معاذ رازی ملاقات داشت.
wikijoo: ابوتراب_نخشبی،_عسکر_بن_حصین_(_ـ۲۴۵ق)