ابوبیهس. [ اَ بو ب َ هََ ] ( اِخ ) هیصم بن جابر، از بنی سعدبن ضبیعه. رئیس فرقه ای از خوارج که بانتساب وی به بیهسیه معروفند. او در عراق میزیست و بروزگار حجاج بن یوسف ثقفی بمدینه گریخت و به سال 94 هَ. ق. عثمان بن حیان حاکم مدینه وی را محبوس ساخت و سپس بکشت. و نیز گفته اند حجاج بن یوسف به امر ولید وی را بقتل رسانید. و رجوع به بیهسیه شود.
فرهنگ فارسی
رئیس فرقه از خوارج که بانتساب وی به بیهسیه معروفند
