ابوبکربن عمر
لغت نامه دهخدا
ابوبکربن عمر. [ اَ بو ب َ رِ ن ِ ع ُ م َ ] ( اِخ ) ابن ابراهیم بن دعاس ، و نام او کنیت اوست. ادیبی شاعر. او در اول نزد سلطان مظفر مقرب بود، سپس او را به زبید نفی کرد و وی به سال 676 هَ. ق. در آنجا درگذشت .
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید