ابوبکر شنوانی. [ اَ بو ب َ رِ ش َن ْ ] ( اِخ ) یکی از نحات متأخر مصر. او بقاهره درس ادب می گفت و تألیفی چند در نحو و دیگر فنون ادب کرد. در آخر عمر مبتلا به فالج گشت و در 1019 هَ. ق. درگذشت.