ابوبکر خوارزمی، محمد (خوارزم ۳۲۸ـ نیشابور ۳۸۳ق)
(معروف به طبرخزی) منشی و شاعر عربی نویس ایرانی. در دربارهای گوناگون زمان خود منزلتی داشت. مدتی در نزد سیف الله حمْدانی در حلب، و زمانی در خدمت صاحب بن عَبّاد بود و در اواخر عمر در نیشابور سکونت کرد. خوارزمی شیعۀ امامی معتقد و متعهدی بود و با سامانیان سُنّی مذهب نزاع داشت. او، به سبب شکست در رقابت ادبی با بدیع الزمان حمدانی، در اواخر عمر سخت افسرده شد. شهرتش، طبرخزی، نسبتی میان خوارزم (زادگاهش) و طبرستان (چون خواهرزادۀ محمد بن جریر طبری بود) است. از او دیوان شعر و رسائلی باقی مانده است.
(معروف به طبرخزی) منشی و شاعر عربی نویس ایرانی. در دربارهای گوناگون زمان خود منزلتی داشت. مدتی در نزد سیف الله حمْدانی در حلب، و زمانی در خدمت صاحب بن عَبّاد بود و در اواخر عمر در نیشابور سکونت کرد. خوارزمی شیعۀ امامی معتقد و متعهدی بود و با سامانیان سُنّی مذهب نزاع داشت. او، به سبب شکست در رقابت ادبی با بدیع الزمان حمدانی، در اواخر عمر سخت افسرده شد. شهرتش، طبرخزی، نسبتی میان خوارزم (زادگاهش) و طبرستان (چون خواهرزادۀ محمد بن جریر طبری بود) است. از او دیوان شعر و رسائلی باقی مانده است.