ابوبِشْر عَمّی بَصْری، احمد بن ابراهیم ( ـ۳۵۰ق)
محدث، متکلم و مورخ شیعی. نسبت او به «عمّ» جدش، مُعَلّی بن اسد، و عمش، اسد بن معلّی بن اسد، باز می گردد که از یاران نزدیک صاحب الزنج بوده اند و ابوبشر ماجراهای صاحب الزنج را به روایت ایشان در کتابی با نام اخبار صاحب الزّنج بالبصرة تدوین کرده است. عبدالعزیز بن یحیی جلودی و زکریا بن یحیی ساجی از مشایخ او بوده اند و از راویانش می توان از ابوالفرج اصفهانی و محمد بن وهبان دبیلی نام برد. از دیگر آثارش: التاریخ الکبیر؛ التاریخ الصغیر؛ اخبارالسید اسماعیل (الحمیری)؛ مناقب امیرالمؤمنین (ع)؛ الفرق؛ عجایب العالم؛ مثالب القبائل؛ مِحن الانبیاء و الاوصیاء و الاولیاء.
محدث، متکلم و مورخ شیعی. نسبت او به «عمّ» جدش، مُعَلّی بن اسد، و عمش، اسد بن معلّی بن اسد، باز می گردد که از یاران نزدیک صاحب الزنج بوده اند و ابوبشر ماجراهای صاحب الزنج را به روایت ایشان در کتابی با نام اخبار صاحب الزّنج بالبصرة تدوین کرده است. عبدالعزیز بن یحیی جلودی و زکریا بن یحیی ساجی از مشایخ او بوده اند و از راویانش می توان از ابوالفرج اصفهانی و محمد بن وهبان دبیلی نام برد. از دیگر آثارش: التاریخ الکبیر؛ التاریخ الصغیر؛ اخبارالسید اسماعیل (الحمیری)؛ مناقب امیرالمؤمنین (ع)؛ الفرق؛ عجایب العالم؛ مثالب القبائل؛ مِحن الانبیاء و الاوصیاء و الاولیاء.