اَبوالیَنْبَغی سَمَرقندی، عباس ( ـ ح ۲۲۰ق)
شاعر ایرانی. از بزرگ زادگان سمرقند و در خدمت برامکه بود. سروده های هجوآمیز خود را، در قالب الفاظی رکیک و روان، چنان ترکیب می کرد تا همگان درک کنند. سرانجام نیز با سرودن هجویه ای دربارۀ فضل بن مروان، به فرمان خلیفه زندانی شد و همان جا نیز درگذشت. اشعارش به عربی و فارسی است. شعر فارسی معروف «سمرقند کندمند ـ بذینت کی افکند/از چاچ ته بهی ـ همیشه ته خهی» دربارۀ ویرانی سمرقند که در المسالک و الممالک ابن خردادبه آمده به او منسوب است.
شاعر ایرانی. از بزرگ زادگان سمرقند و در خدمت برامکه بود. سروده های هجوآمیز خود را، در قالب الفاظی رکیک و روان، چنان ترکیب می کرد تا همگان درک کنند. سرانجام نیز با سرودن هجویه ای دربارۀ فضل بن مروان، به فرمان خلیفه زندانی شد و همان جا نیز درگذشت. اشعارش به عربی و فارسی است. شعر فارسی معروف «سمرقند کندمند ـ بذینت کی افکند/از چاچ ته بهی ـ همیشه ته خهی» دربارۀ ویرانی سمرقند که در المسالک و الممالک ابن خردادبه آمده به او منسوب است.
wikijoo: ابوالینبغی_سمرقندی،_عباس_(_ـ_ح_۲۲۰ق)