ابوالنضیر

لغت نامه دهخدا

ابوالنضیر. [ اَ بُن ْ ن َ ] ( اِخ ) ابن تیهان بن مالک. صحابی است و بغزوه احد حاضر بوده است.

ابوالنضیر. [ اَ بُن ْ ن َ ] ( اِخ ) عمروبن عبدالملک بصری. از مشاهیر شعرای زمان خویش و معاصر برامکه. و او را از برمکیان انعام و احسان فراوان بوده است. و وی را با فضل بن یحیی برمکی بعض ماجراهای مشهوره است. و بیت ذیل از جمله قصیده او در مدح برمکیان است :
اذا کنت من بغداد منقطعالثری
وجدت نسیم الجود من آل برمک.

پیشنهاد کاربران

بپرس