ابوالمنهال
لغت نامه دهخدا
ابوالمنهال. [ اَ بُل ْ م ِ ] ( اِخ ) صحابیست.
ابوالمنهال. [ اَ بُل ْ م ِ ] ( اِخ ) تابعی است. او از ابی هریره و از او سدی روایت کند.
ابوالمنهال. [ اَبُل ْ م ِ ] ( اِخ ) ابراهیم بن میمون ثقفی. محدث است.
ابوالمنهال. [ اَ بُل ْ م ِ ] ( اِخ ) ابن نباته بصری. محدث است و حبیب بن ابی ثابت از او روایت کند.
ابوالمنهال. [ اَ بُل ْ م ِ ] ( اِخ ) العنزی. محدث است و ابوالتیاح از وی روایت کند.
ابوالمنهال. [ اَبُل ْ م ِ ] ( اِخ ) خارجی. عتبان بن وصیلة. شاعر است.
ابوالمنهال. [ اَ بُل ْ م ِ ] ( اِخ ) سیاربن سلامة. محدث است و عوف از او روایت کند.
ابوالمنهال. [ اَ بُل ْ م ِ ] ( اِخ ) عبدالرحمن بن مطعم مکی. محدث است و عمروبن دینار از او روایت کند.
ابوالمنهال. [اَ بُل ْ م ِ ] ( اِخ ) عوف بن محلم. رجوع به عوف شود.
ابوالمنهال. [ اَ بُل ْ م ِ ] ( اِخ ) عیینةبن عبدالرحمن المهبلی. رجوع به عیینة... شود.
ابوالمنهال. [ اَ بُل ْم ِ ] ( اِخ ) عیینةبن المنهال. یکی از روات لغت. او راست : کتاب الشراء. کتاب الأمثال السائرة و یا کتاب الأبیات السائرة. کتاب معانی القرآن. ( ابن الندیم ).
ابوالمنهال. [ اَ بُل ْ م ِ ] ( اِخ ) نصربن اوس طائی. محدث است و وکیع از او روایت کند.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید