ابوالمساکین

لغت نامه دهخدا

ابوالمساکین. [ اَ بُل ْ م َ ] ( ع ص مرکب ، اِ مرکب ) آنکه غم مسکینان خورد. آنکه بمساکین اعانت کند.

ابوالمساکین. [ اَ بُل ْ م َ ]( اِخ ) لقبی که رسول صلی اﷲ علیه و آله ، ابوعبداﷲ جعفربن ابیطالب را داد، از بسیاری رأفت وی بمسکینان.

پیشنهاد کاربران

بپرس