ابوالقاضی

لغت نامه دهخدا

ابوالقاضی. [ اَ ب ُ ل ] ( ع اِ مرکب ) مار. حیّه. لاَنها تقضی علی لدیغها. ( المرصع ).

پیشنهاد کاربران

بپرس