ابوالقاسم نصرآبادی ابراهیم بن محمد. ابوالقاسم نصرآبادی، ابراهیم بن محمد (قرن ۴ق)
از مشایخ خراسان. در نیشابور به دنیا آمد. از کودکی به استماع حدیث از راویان نیشابور پرداخت و در طلب حدیث به شهرهای مختلف ایران و عراق سفر کرد و ۱۵ سال در بغداد ساکن شد. در ری در محضر ابوحاتم رازی به استماع مصنقات او پرداخت. غالب منابع او را ثقه دانسته اند. او در تصوف مرید شِبلی بود و از مهم ترین مروجان افکار حلاج در خراسان به شمار می آید. او اولین بار از کشته شدن به جهت زهد و محبت سخن راند. از وی مجموعه ای از اقوال و عبارات حکمت گونه در ضمن شرح زندگانی وی در کتاب های طبقات برجای مانده است. در مکه درگذشت و در همان جا مدفون شد.
از مشایخ خراسان. در نیشابور به دنیا آمد. از کودکی به استماع حدیث از راویان نیشابور پرداخت و در طلب حدیث به شهرهای مختلف ایران و عراق سفر کرد و ۱۵ سال در بغداد ساکن شد. در ری در محضر ابوحاتم رازی به استماع مصنقات او پرداخت. غالب منابع او را ثقه دانسته اند. او در تصوف مرید شِبلی بود و از مهم ترین مروجان افکار حلاج در خراسان به شمار می آید. او اولین بار از کشته شدن به جهت زهد و محبت سخن راند. از وی مجموعه ای از اقوال و عبارات حکمت گونه در ضمن شرح زندگانی وی در کتاب های طبقات برجای مانده است. در مکه درگذشت و در همان جا مدفون شد.