[ویکی فقه] بِیْهَقی، ابوالفضل محمد بن حسین (اواخر ۳۸۵- صفر۴۷۰ق/۹۹۵- سپتامبر۱۰۷۷م)، دبیر و رئیس دیوان رسالتِ دستگاه غزنویان و مورخ معروف ایرانی بود.
مورخان و زندگی نامه نویسان با عناوین خواجه، شیخ، کاتب
بیهقی، علی، تاریخ بیهق، ص۱۷۵، به کوشش احمد بهمنیار، تهران، ۱۳۱۷ش.
دربارۀ خانوادۀ بیهقی اطلاعی در دست نیست، خود او در تاریخ، تنها یک بار در این عبارت از پدر خویش یاد می کند: «خواجه ابوالفرج علی بن المظفر... که امروز در دولتِ فرخِ سلطان معظم ابوشجاع فرخ زاد بن ناصرالدین... شغل اشرافِ مملکت او دارد و نایبانِ او؛ و او مردی است در فضل و عقل و علم و ادب یگانۀ روزگار؛ این سال (سال فتح) سومنات (۴۱۶-۴۱۷ق)
میرخواند، محمد، روضةالصفا، ج۱، ص۵۵۹-۶۰۱، به کوشش عباس زریاب خویی، تهران، ۱۳۷۳ش.
بیهقی روزگارِ جوانی را ظاهراً در نیشابور ـ که مرکزی فرهنگی با مدارس و کتابخانه های بزرگ بوده ـ گذراند. از سخنان او برمی آید که هم در آن اوان، پیش از شروع خدمت دیوانی و به تعبیر خودش «سعادتِ خدمتِ این دولت... را نایافته»، به حوادث تاریخی و سماع از منابع و مراجع و ثبت مسموعات علاقه داشته است.
بیهقی، ابوالفضل، تاریخ، ج۱، ص۱۳۰، به کوشش علی اکبر فیاض، مشهد، ۱۳۵۰ش.
...
مورخان و زندگی نامه نویسان با عناوین خواجه، شیخ، کاتب
بیهقی، علی، تاریخ بیهق، ص۱۷۵، به کوشش احمد بهمنیار، تهران، ۱۳۱۷ش.
دربارۀ خانوادۀ بیهقی اطلاعی در دست نیست، خود او در تاریخ، تنها یک بار در این عبارت از پدر خویش یاد می کند: «خواجه ابوالفرج علی بن المظفر... که امروز در دولتِ فرخِ سلطان معظم ابوشجاع فرخ زاد بن ناصرالدین... شغل اشرافِ مملکت او دارد و نایبانِ او؛ و او مردی است در فضل و عقل و علم و ادب یگانۀ روزگار؛ این سال (سال فتح) سومنات (۴۱۶-۴۱۷ق)
میرخواند، محمد، روضةالصفا، ج۱، ص۵۵۹-۶۰۱، به کوشش عباس زریاب خویی، تهران، ۱۳۷۳ش.
بیهقی روزگارِ جوانی را ظاهراً در نیشابور ـ که مرکزی فرهنگی با مدارس و کتابخانه های بزرگ بوده ـ گذراند. از سخنان او برمی آید که هم در آن اوان، پیش از شروع خدمت دیوانی و به تعبیر خودش «سعادتِ خدمتِ این دولت... را نایافته»، به حوادث تاریخی و سماع از منابع و مراجع و ثبت مسموعات علاقه داشته است.
بیهقی، ابوالفضل، تاریخ، ج۱، ص۱۳۰، به کوشش علی اکبر فیاض، مشهد، ۱۳۵۰ش.
...
wikifeqh: ابوالفضل_بیهقی