ابوالفضل العباس

ابوالفضل العباس (ع)‏ (مدینه ۲۶ ـ کربلا ۶۱ق)
(یا: حضرت عباس، مکنی به ابوفاضل و ابوالفضل، و معروف به قمر بنی هاشم). شهرت عباس بن علی (ع)، برادر و پرچمدار امام حسین (ع) در روز عاشورا. عباس اولین فرزند امام علی (ع) از فاطمه بنت حزام بود. به سبب زیبایی چهره اش، او را قمر بنی هاشم می گفتند. هنگام شهادت امام علی (ع)، عباس ۱۴ ساله بود و در واقعۀ کربلا ۳۵سال داشت. عباس با لبابه دختر عبیدالله بن عباس، پسرعموی پدرش، ازدواج کرد و از این ازدواج صاحب دو پسر به نام های عبیدالله و فضل شد. بعضی دو پسر دیگر نیز برای او به نام های محمد و قاسم ذکر کرده اند. حضرت عباس در حادثۀ کربلا، پرچمدار سپاه امام حسین (ع) بود و سقایی و نگهبانی خیمه های اطفال و امور مربوط به آسایش و امنیت اهل بیت امام را برعهده داشت و تا زنده بود، خاندان امامت آسایش و امنیت داشتند. در روز عاشورا، سه برادر دیگر عباس به نام های عبدالله، عثمان و جعفر پیش از او به شهادت رسیدند. وقتی علمدار کربلا از امام حسین اذن میدان طلبید، حضرت از او خواست که برای کودکان تشنه در خیمه ها آب تهیه کند. ابوالفضل با لبی تشنه به فرات رفت و بی آن که آبی بنوشد، مَشک آب را پُر کرد و در بازگشت به خیمه ها با سپاه دشمن که فرات را در محاصره داشتند، درگیر و دست هایش قطع شد و به شهادت رسید. او پیش از آن نیز چندین نوبت، هم رکاب با سیدالشهدا به میدان رفته و با سپاه یزید جنگیده بود. شهادت عباس، برای امام حسین (ع) بسیار ناگوار و شکننده بود. پیکرش، کنار نهر عَلقَمه ماند و هنگام دفن شهدای کربلا، در همان محل دفن شد. ادب، یقین، دلاوری، وفا، ایثار و جانبازی ازجمله اوصافی است که در وصف عباس نوشته اند.