ابوالفرخج. [ اَ بُل ْ ف َ رَ ] ( اِخ ) و مخفف آن بلفرخج و بوالفرخج ، والوچیدنیست کنیت ابوالفرج را و چنانکه فرخج فرج را و فَرَخْج در فارسی به معنی پلید و زشت است :ای بوالفرخج ساوه همیدون همه فرخج نامت فرخج و کنیت ملعونْت بوالفرخج.لبیبی
