ابوالفداء اسماعیل بن علی

[ویکی نور] «ابوالفداء» الملک المؤید عماد الدین اسماعیل بن علی بن محمود بن محمد بن عمر بن شاهنشاه بن ایوب بن شادی بن مروان (672-732ق)، مورخ و جغرافی دان و امیرحماه. لقب او ابتدا الملک الصالح بود که پس از مدتی به الملک المؤید تغییر یافت، ولی در غرب او را بیشتر با کنیه ابوالفدا می شناسند. ابوالفدا که از خاندان ایوبیان بود، نیای بزرگ او شاهنشاه برادر صلاح الدین ایوبی بوده است - در دمشق تولد یافت. در آن زمان خانواده او به سبب ترس از حمله تاتارها حماه را ترک گفته و به دمشق آمده بودند.
وی در 12 سالگی همراه پدر و پسر عمش، المظفر محمود ثانی امیرحماه در محاصره و فتح دژ مرقب و بیرون راندن صلیبیان از آن دژ شرکت جست. همچنین هنگامی که 16 ساله بود، در پیکار برای بیرون راندن صلیبیان از طرابلس شرکت نمود و در 691ق، در فتح قلعه روم به فرماندهی الاشرف خلیل بن سلطان قلاوون، شرکت داشت. در 697ق در لشکرکشی به ارمنستان صغیر تحت فراندهی لاچین، سلطان مملوک که گویا همراه صلیبیان به فلسطین آمده و سپس جانب مسلمانان را گرفته و تا مقام سلطانی ارتقاء یافته بود، مشارکت داشت.
وی از 698ق و در زمان الناصر جانشین لاچین با ممالیک رابطه کامل برقرار نمود و تا پایان زندگی به آنان وفادار ماند. وی در 698ق، هنگامی که حکومت ایوبیان در حماه قطع شد، به خدمت فرمانروایان آن سرزمین و به دیگر سخن، به خدمت ممالیک مصر درآمد و حمایت الناصر محمد بن قلاوون را جلب نمود. در 701ق، در دومین حمله ممالیک به ارمنستان و نیز جنگ با مغولان در آسیای صغیر شرکت داشت. در همین ایام، نخستین بار به قصر سلطان در قاهره رفت و با احترام مورد پذیرایی قرار گرفت و دو سال بعد با داشتن حق جانشین موروث به نیابت حماه منصوب گردید و از آن پس در کاخ خود سکنی گزید و اغلب برای شرکت در مراسم باشکوه به قاهره می رفت.
وی چند بار روانه مکه و زیارت بیت الله الحرام شد و گاه در این سفرها، الناصر سلطان مصر را همراهی می کرد که یکی از این سفرها در 719ق بوده است. وی بار دیگر در لشکرکشی به آسیای صغیر شرکت کرد. او چند بار برای به دست آوردن حکومت حماه تلاش کرد و سرانجام در 17 محرم 720ق، الملک المؤید لقب گرفت و بر همه فرمانروایان سرزمین شام برتری یافت.
هنگام اقامت در مصر از سلطان اجازه گرفت که امارت حماه در خاندان او باقی بماند و پس از وی پسرش به امارت آنجا منصوب گردد. وی هنگام سفر مصر، به اسکندریه رفت و در مجالس پذیرایی با شکوه از شخصیت های مهم از جمله سفیر خایمه دوم پادشاه آراگون و نیز سفیر خان مغول حضور یافت. سپس همراه سلطان به مصر علیا سفر کرد و از شهر دندره در ساحل چپ رود نیل دیدن نمود. وی اواخر عمر را به آرامی در حماه گذرانید و در همانجا درگذشت.

[ویکی فقه] «ابوالفداء» الملک المؤید عمادالدین اسماعیل بن علی بن محمود بن محمد بن عمر بن شاهنشاه بن ایوب بن شادی بن مروان ( ۶۷۲- ۷۳۲ ق)، مورخ و جغرافی دان و امیرحماه بود.
«ابوالفداء» الملک المؤید عمادالدین اسماعیل بن علی بن محمود بن محمد بن عمر بن شاهنشاه بن ایوب بن شادی بن مروان ( ۶۷۲- ۷۳۲ ق)، مورخ و جغرافی دان و امیرحماه بود.
لقب و کنیه
لقب او ابتدا الملک الصالح بود که پس از مدتی به الملک المؤید تغییر یافت، ولی در غرب او را بیشتر با کنیه ابوالفدا می شناسند.
تولد
ابوالفدا که از خاندان ایوبیان بود، نیای بزرگ او شاهنشاه برادر صلاح الدین ایوبی بوده است، در دمشق تولد یافت. در آن زمان خانواده او به سبب ترس از حمله تاتارها حماه را ترک گفته و به دمشق آمده بودند.
شرکت در نبردها
...