ابوالغوث

لغت نامه دهخدا

ابوالغوث. [ اَ بُل ْ غ َ ] ( اِخ ) ابن انمار. محدّث است.

ابوالغوث. [ اَ بُل ْ غ َ ] ( اِخ ) ابن حارث. صحابی است.

ابوالغوث. [ اَ بُل ْ غ َ ] ( اِخ ) ابن حصین. صحابی است.

فرهنگ فارسی

ابن انمار محدث است

پیشنهاد کاربران

بپرس