ابوالعوام

لغت نامه دهخدا

ابوالعوام. [ اَ بُل ْ ع َوْ وا ] ( ع اِ مرکب ) سمک. ( المزهر ). || ناطف. ( مهذب الأسماء ). شکرینه.

ابوالعوام. [ اَ بُل ْ ع َوْ وا ] ( اِخ ) امیةبن حکیم العبدی. از روات حدیث است.

ابوالعوام. [ اَ بُل ْ ع َوْ وا ] ( اِخ ) باهلی. محدّث است.

ابوالعوام. [ اَ بُل ْع َوْ وا ] ( اِخ ) جعفربن میمون. از روات حدیث است.

ابوالعوام. [ اَ بُل ْ ع َوْ وا ] ( اِخ ) حسین بن مخارق. تابعی است.او از ام سلمه و از او سلیمان الشیبانی روایت کند.

ابوالعوام. [ اَ بُل ْ ع َوْ وا ] ( اِخ ) دوسی. نوح بن قیس از او روایت کند.

ابوالعوام. [ اَ بُل ْ ع َوْ وا ] ( اِخ ) سادن بیت المقدس. صاحب عمر و معاذ. او از کعب و از او جبرالضبعی و روح بن عائذ روایت کرده اند.

ابوالعوام. [ اَ بُل ْ ع َوْ وا ] ( اِخ ) شیبان بن زهیربن شقیق بن نور. او از عبدالرحمن بن ابی بکرة و از او حارث بن مره روایت کند.

ابوالعوام. [ اَ بُل ْ ع َوْ وا ] ( اِخ ) عبدالعزیزبن ربیع الباهلی. از او نضربن اسماعیل روایت کند.

ابوالعوام. [ اَ بُل ْ ع َوْ وا ] ( اِخ ) عمران بن داودالقطان. از روات حدیث است.

ابوالعوام. [ اَ بُل ْ ع َوْ وا ] ( اِخ ) فائدبن کیسان الجزار الباهلی. مولی باهله. از روات حدیث است.

پیشنهاد کاربران

بپرس