ابوالعبک

لغت نامه دهخدا

ابوالعبک. [ اَ بُل ْ ع َ ] ( اِخ ) بختیار. یکی از علمای موسیقی که رودکی شاعر مشهور، نواختن بربط از وی فرا گرفت. ( لباب الالباب ج 2 ص 6 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس