ابوالعبر الهاشمی. [ اَ بُل ْ ؟ رِل ْ ش ِ ]( اِخ ) مکنی به ابوالعباس محمدبن احمد و هو حمدون الحامض بن عبداﷲبن عبدالصمدبن علی بن عبداﷲبن عباس. معاصر هارون و تا زمان متوکل میزیسته است. جحظه گوید: احفظ و نیکوشعرتر از وی ندیدم و او هر صناعتی که در دنیا هست میدانست و بکار می بست. و ناصبی متعصب بود. وقتی از او ناسزائی نسبت به علی علیه السلام صادر گشت و قومی از رافضیان آن بشنیدند و او را شب در خواب از بام بیفکندند و بمرد ( در قصر ابن هبیره به سال 250 هَ. ق. ). و مولد او به سال 175 هَ. ق. بود و از اوست : کتاب الرسائل. کتاب جامعالحماقات و حاوی الرقاعات.کتاب المنادمه و اخلاق الخلفاء و الامراء. کتاب نوادر و امالی او. کتاب اخبار و شعر او. رجوع به ابن الندیم و رجوع به ج 6 ص 271 معجم الادباء چ مارگلیوث شود.
