ابوالرباب

لغت نامه دهخدا

ابوالرباب. [ اَ بُرْ رُ ] ( اِخ ) مطرف بن مالک القشیری البصری. محدث است.

ابوالرباب. [ اَ بُرْ رُ ] ( اِخ ) مولی معقل بن یسار. او از معقل و از او حکم و ابومعاذ روایت کنند.

پیشنهاد کاربران

بپرس