ابوالحسن قطب شاهی. [ اَ بُل ْ ح َ س َ ن ِ ق ُ ] ( اِخ ) هفتمین و آخرین از سلاطین قطب شاهی در غلکنده ، فرزند عبداﷲ قطب شاه. او در سال 1083 هَ. ق. بسلطنت موروث رسید و در 1098 مغلوب عالمگیر پادشاه مغول هند شد و در 1112 در حبس درگذشت.
