ابوالحسن علی بن اخشید ( عربی: أبو الحسن علی بن الإخشید ) سومین حاکم خودمختار آل اخشید، بر مصر، شام و حجاز تحت لوای خلافت عباسی بود.
او پسر کوچکتر محمد بن طغج اخشید، مؤسس دودمان آل اخشید، بود[ ۱] که پس از مرگ برادرش، ابوالقاسم اونجور بن اخشید، در سال ۹۶۱ میلادی، به حکومت رسید. قدرت واقعی در دوران زمامداری او و برادرش، در دستان غلامی به نام ابوالمسک کافور بود. [ ۲] مهمترین رخداد دوران او شورش نوبه در ۹۶۳، توسط عده ای از بادیه نشینان ناراضی بود که در صحرای غربی و بیابان شام کوچرو بودند. [ ۳]
پس از مرگ علی در ژانویهٔ ۹۶۶، کافور پسرش احمد را بر تخت نشاند. [ ۴] کافور تا زمان مرگش در ۹۶۸ حاکم بود و پس از آن احمد قدرت را در اختیار گرفت. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو پسر کوچکتر محمد بن طغج اخشید، مؤسس دودمان آل اخشید، بود[ ۱] که پس از مرگ برادرش، ابوالقاسم اونجور بن اخشید، در سال ۹۶۱ میلادی، به حکومت رسید. قدرت واقعی در دوران زمامداری او و برادرش، در دستان غلامی به نام ابوالمسک کافور بود. [ ۲] مهمترین رخداد دوران او شورش نوبه در ۹۶۳، توسط عده ای از بادیه نشینان ناراضی بود که در صحرای غربی و بیابان شام کوچرو بودند. [ ۳]
پس از مرگ علی در ژانویهٔ ۹۶۶، کافور پسرش احمد را بر تخت نشاند. [ ۴] کافور تا زمان مرگش در ۹۶۸ حاکم بود و پس از آن احمد قدرت را در اختیار گرفت. [ ۵]
wiki: ابوالحسن علی بن اخشید