ابوالحسن علی بن احمد پنجگردی

[ویکی فقه] پَنجگردی، ابوالحسن علی بن احمد، محدّث، لغوی، ادیب و شاعر شیعی ایرانی در سده ششم می باشد.
نسبت او به پنجگرد (فنجکرد)، از قریه های نیشابور، است.
یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۹۱۸، چاپ فردیناند ووستنفلد، لایپزیگ ۱۸۶۶ـ۱۸۷۳، چاپ افست تهران ۱۹۶۵.
در ۴۳۳ به دنیا آمد. 
عبدالحسین امینی، الغدیر فی الکتاب والسنة والادب، ج۴، ص۳۱۹، ج ۴، بیروت ۱۳۸۷/۱۹۶۷.
لغت و دیگر علوم ادبی را نزد یعقوب بن احمد ادیب (متوفی ۴۷۴)، استاد مشهور در ادب و لغت و صاحب تألیفات و شاگردان فراوان
عبدالرحمان بن ابی بکرسیوطی، بُغیة الوعاة فی طبقات اللغویین والنحاة، ج ۲، ص ۳۴۷، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، مصر ۱۳۸۴
...