ابوالحسن عراقی

لغت نامه دهخدا

ابوالحسن عراقی. [ اَ بُل ْ ح َ س َ ن ِ ع ِ ] ( اِخ ) دبیرمسعودبن محمود غزنوی. وفات دوشنبه ششم شعبان سال 429 هَ. ق. و رجوع به تاریخ بیهقی چ ادیب ص 549 شود.

فرهنگ فارسی

دانشنامه آزاد فارسی

ابوالحسن عِراقی ( - غزنه ۴۲۹ق)
دبیر، سپاهی و شاعر ایرانی. در دستگاه دیوانی غزنویان خدمت می کرد و در پادشاهی مسعود اول کاتب و دبیر خاص پادشاه بود. در ۴۲۷ق به سالاری کردان و عربان سپاه غزنه برگزیده شد. سرانجام مسعود وی را از کارها برکنار و خانه نشین کرد. او کاریز مشهد را دوباره روان و کاروان سرایی نیز در آن جا بنا کرده بود. ابوالحسن شعر نیز می گفت و از سروده هایش دو بیت در ترجمان البلاغه آمده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس