ابوالاعور

لغت نامه دهخدا

ابوالاعور. [ اَ بُل ْ اَ وَ ] ( اِخ ) عمروبن سفیان سلمی. مادرش از ترسایان و پدر او از مشرکین حربی اُحد بوده است. ابوالاعور خود از دوستداران آل بوسفیان و از دشمنان امیرالمؤمنین علی علیه السلام بود و در محاربه یرموک با یزیدبن ابی سفیان به شام شد و به حرب صفین در سپاه معاویه بود. و آنگاه که عمروبن العاص برای انتزاع مصر از عامل امیرالمؤمنین علی علیه السلام رفت با عمرو بود. و سپس به اخذ جزیه از اهل کتاب از جانب معاویه بفلسطین رفت و برزیگران آن ناحیت را شماره کرد و پس فرمانروای اردن و اعمال آن گشت ، و معاویه وقتی او را بجای عمروبن عاص به مصر فرستادن خواست و این امر صورت نبست.

پیشنهاد کاربران

بپرس