ابواِسحاقِ کازِرونی، ابراهیم (کازرون ۳۵۲ـ ۴۲۶ق)
مشهور به شیخ مرشد، عارف و شاعر و مؤسس سلسلۀ کازرونیه (اسحاقیه). از خردسالی برای فراگرفتن قرآن اشتیاق فراوان داشت. پس از گذراندن مقدمات علوم و ملاقات و گفت وگو با برخی از مشایخ فارسی، به طریقت ابوعبدالله خفیف درآمد. پس از فوت او، به حسین اکار، مریدِ ابن خفیف، روی آورد. در کازرون آوازه و اعتبار فراوان یافت. به خواست مریدانش به شیراز نزد حسین اکار رفت، اما کشمکش های میان ابواسحاق و «خورشید»، حاکم زردشتی شهر کازرون، و نیز دیلم مجوسی، شحنۀ کازرون، منجر به نزاع سختی میان مسلمانان و زردشتیان شهر شد. از آن جا که به ترویج اسلام و جهاد با کفار می کوشید به «شیخ غازی» مشهور شد. در ۳۸۸ق همراه ابوبکر عبادانی به سفر حج رفت و در راه نزد مشایخ بصره، مدینه و مکه، حدیث آموخت و در بازگشت از مکه با شیخ خود، حسین اکار، همراه شد. هرگز ازدواج نکرد. از او کرامات زیادی نقل شده است. طریقتی که او بنیاد نهاد ازیک سو تا هند و شهرهای چین و از سوی دیگر، تا آناتولی و بغداد گسترش یافت و هوادارانی پیدا کرد که در آناتولی به اسحاقیه معروف شدند. خانقاه کازرونیه نیز در آن جا به اسحاق خانه معروف شد.
مشهور به شیخ مرشد، عارف و شاعر و مؤسس سلسلۀ کازرونیه (اسحاقیه). از خردسالی برای فراگرفتن قرآن اشتیاق فراوان داشت. پس از گذراندن مقدمات علوم و ملاقات و گفت وگو با برخی از مشایخ فارسی، به طریقت ابوعبدالله خفیف درآمد. پس از فوت او، به حسین اکار، مریدِ ابن خفیف، روی آورد. در کازرون آوازه و اعتبار فراوان یافت. به خواست مریدانش به شیراز نزد حسین اکار رفت، اما کشمکش های میان ابواسحاق و «خورشید»، حاکم زردشتی شهر کازرون، و نیز دیلم مجوسی، شحنۀ کازرون، منجر به نزاع سختی میان مسلمانان و زردشتیان شهر شد. از آن جا که به ترویج اسلام و جهاد با کفار می کوشید به «شیخ غازی» مشهور شد. در ۳۸۸ق همراه ابوبکر عبادانی به سفر حج رفت و در راه نزد مشایخ بصره، مدینه و مکه، حدیث آموخت و در بازگشت از مکه با شیخ خود، حسین اکار، همراه شد. هرگز ازدواج نکرد. از او کرامات زیادی نقل شده است. طریقتی که او بنیاد نهاد ازیک سو تا هند و شهرهای چین و از سوی دیگر، تا آناتولی و بغداد گسترش یافت و هوادارانی پیدا کرد که در آناتولی به اسحاقیه معروف شدند. خانقاه کازرونیه نیز در آن جا به اسحاق خانه معروف شد.