[ویکی فقه] اَبو اِسْحاقِ اِلْبیری، ابراهیم بن مسعود بن سعید تُجیبی (د ۴۵۹ یا ۴۶۰ق/۱۰۶۷ یبا ۱۰۶۸م)، شاعر و فقیه مالکی اواخر عصر امویان و دورۀ ملوک الطوایف در اندلس می باشد. شهرت او ناشی از اشعار زاهدانه و حکمت آمیز وی از یک سو و نقش او در کشتار یهودیان غرناطه در ۴۵۹ق از سوی دیگر است.
تاریخ تولد او دانسته نیست، اما از آن جا که وی شاگرد ابوعبداللـه ابن ابی زَمَنین (د ۳۹۹ق) بوده،
ابن عطیه، عبدالحق، ج۱، ص۱۲۳-۱۲۴، فهرس، به کوشش محمد ابوالاجفان و محمد زاهی، بیروت، ۱۹۸۳م.
مشهورترین استاد وی در البیره ــ چنان که گفته شد ــ ابوعبداللـه ابن ابی زمنین بود که ابواسحاق تمامی آثارش را روایت کرده است.
ابن عطیه، عبدالحق، ج۱، ص۱۲۳-۱۲۴، فهرس، به کوشش محمد ابوالاجفان و محمد زاهی، بیروت، ۱۹۸۳م.
سالهای اقامت ابواسحاق در غرناطه مصادف با دورۀ حکومت بنی زیری (ﻫ م) در آن شهر بود. امیران اسن سلسله که از بربرهای صنهاجه بودند. برای ادارۀ جامعۀ عرب غرناطه خاندانی از یهودیان به نم بنی نَغْریله (یا نَغْرالَه) را بر کشیده و زمام امور را به دست آنان سپرده بودند. دو تن از این خاندان به وزارت امیران زیری رسیدند: نخست اسماعیل ابن نغریله (ئ ۴۴۸ق) وزیر با نفوذِ آن سلسله و سپس پسر وی یوسف. اما یوسف که مردی جاه طلب بود، رفته رفته کوشید بر همه امور دولت چیره گردد و حتی با ایجاد شبکه ای از عوامل خود، توانست بر امیر بادیس و درباریان وی تسلط یابد،
ابن عذاری، احمد بن محمد، ج۳، ص۲۶۴-۲۶۵، البیان المغرب، به کوشش لوی پرووانسال و کولن، بیروت، دارالثقافه.
...
تاریخ تولد او دانسته نیست، اما از آن جا که وی شاگرد ابوعبداللـه ابن ابی زَمَنین (د ۳۹۹ق) بوده،
ابن عطیه، عبدالحق، ج۱، ص۱۲۳-۱۲۴، فهرس، به کوشش محمد ابوالاجفان و محمد زاهی، بیروت، ۱۹۸۳م.
مشهورترین استاد وی در البیره ــ چنان که گفته شد ــ ابوعبداللـه ابن ابی زمنین بود که ابواسحاق تمامی آثارش را روایت کرده است.
ابن عطیه، عبدالحق، ج۱، ص۱۲۳-۱۲۴، فهرس، به کوشش محمد ابوالاجفان و محمد زاهی، بیروت، ۱۹۸۳م.
سالهای اقامت ابواسحاق در غرناطه مصادف با دورۀ حکومت بنی زیری (ﻫ م) در آن شهر بود. امیران اسن سلسله که از بربرهای صنهاجه بودند. برای ادارۀ جامعۀ عرب غرناطه خاندانی از یهودیان به نم بنی نَغْریله (یا نَغْرالَه) را بر کشیده و زمام امور را به دست آنان سپرده بودند. دو تن از این خاندان به وزارت امیران زیری رسیدند: نخست اسماعیل ابن نغریله (ئ ۴۴۸ق) وزیر با نفوذِ آن سلسله و سپس پسر وی یوسف. اما یوسف که مردی جاه طلب بود، رفته رفته کوشید بر همه امور دولت چیره گردد و حتی با ایجاد شبکه ای از عوامل خود، توانست بر امیر بادیس و درباریان وی تسلط یابد،
ابن عذاری، احمد بن محمد، ج۳، ص۲۶۴-۲۶۵، البیان المغرب، به کوشش لوی پرووانسال و کولن، بیروت، دارالثقافه.
...
wikifeqh: ابراهیم_بن_مسعود_تجیبی_البیری