ابو هبیره

لغت نامه دهخدا

( ابوهبیرة ) ابوهبیرة. [ اَ هَُ ب َ رَ ] ( ع اِ مرکب ) غوک نر. ضفْدع.

ابوهبیرة. [ اَ هَُ ب َ رَ ] ( اِخ ) ابن حارث بن علقمة. صحابی است. و بغزوه احد شهادت یافت.

ابوهبیرة. [ اَ هَُ ب َ رَ ] ( اِخ ) الرحبی. محدث است.

ابوهبیرة. [ اَ هَُ ب َ رَ ] ( اِخ ) ضبی. محدث است و حنش بن الحارث از وی روایت کند.

ابوهبیرة. [ اَ هَُ ب َ رَ ] ( اِخ ) عائذبن عمرو. صحابی است.

ابوهبیرة.[ اَ هَُ ب َ رَ ] ( اِخ ) یحیی بن انصاری. محدث است.

ابوهبیرة. [ اَ هَُ ب َ رَ ] ( اِخ ) یریم بن عبدد. تابعی است.

فرهنگ فارسی

محدث است

پیشنهاد کاربران

بپرس